Sindrom smrznutog ramena ukrućeno rame, adhezivni kapsulitis je stanje bolnog i oslabljenog ramena, uz izrazito smanjenje normalna opsega kretnji, koje pogađa 2 do 5 posto populacije. Sindrom rezultira postupnim, vrlo često neprimjetnim ograničenjem pokreta u ramenom zglobu. Zglob postupno postane krut ili ukočen "smrznut", pa otud i potječu njegovi nazivi.

Bursitis se često javlja zajedno sa tendinitisom rotatorne manžetne. Video prikaz.

Bolesnici vrlo često nisu ni svjesni veličine problema i stupnja ograničenja pokreta. Najčešće se javlja u petoj i šestoj dekadi života, ali moguć je početak u bilo kojoj životnoj dobi.

Bolest je najbolje okarakterizirao Codman davne Patoanatomski gledano, dolazi do skvrčavanja fibrozne zglobne čahure ramena, koja postaje manja i neelastična. Stvaraju se brojne priraslice zglobne čahure ramena, zbog čega pokreti u ramenu postaju progresivno ograničeni i bolni. Prevladava ukočenost zgloba, dok su bolovi u drugom planu.

Prema novijim definicijama, o "smrznutom" ramenu govorimo kad je opseg pasivnih i aktivnih kretnji u ramenu ograničen u jednakoj mjeri, i to za više od polovice normalnog opsega kretnji.

Postoji primarni i sekundarni sindrom smrznutog ramena. Primarni sindrom razvija se bez poznatog uzroka i ne može ga se dovesti u vezu s nekom drugom poznatom bolešću. Pogađa 2 do 3 posto populacije, javlja se obično nakon Sekundarni sindrom često je zabilježen u sljedećim bolestima: šećerna bolest, moždani udar s klijenuti udova sindrom se tada obično razvija na zahvaćenoj strani, karcinom pluća, tuberkuloza, infarkt miokarda, bolesti štitne žlijezde, traume, stanja nakon amputacije dojke, vratna spondiloza.

Tri faze bolesti U svih bolesnika bolest prolazi kroz tri faze, koje mogu trajati različito. U prosjeku, bolest može trajati oko dvije godine prema nekim autorima prosječno oko 30 mjeseci. U fazi boli javlja se difuzna bol u ramenu koja može trajati mjesecima i postupno se povećava ukočenost ramena. Bolesnici obično primijete da ne mogu zakopčati odjeću na leđima ili dohvatiti stražnji džep na hlačama. Prisutne su i noćne boli uz otežano spavanje na zahvaćenoj strani.

Postupno slabemišići ramenog obruča atrofija.

Aktivne i pasivne kretnje u ramenu postaju jednako ograničene. U fazi ukočenosti bol nestaje, pojačava se ukočenost zgloba ramena, nestaju noćne boli. Najizraženiji su ograničeno odmicanje ruke od trupa, vanjska rotacija, manja i unutarnja rotacija.

Podizanje ruke iznad razine ramena elevacija obično nije izvediva. U fazi oporavka dolazi do spontanog poboljšanja ili, najčešće uz liječenje, poboljšanja opsega kretnji u ramenu. Sedam do 15 posto bolesnika nikad ne postigne potpun oporavak funkcije ramena, unatoč poduzetom liječenju.

Najvažniji korak u liječenju je točna i pravodobna dijagnoza te što raniji početak liječenja. Lokalna primjena kortikosteroida u zglob ramena te primjena nesteroidnih antireumatika za ublaženje boli mogu biti od koristi, ovisno o stadiju bolesti korisniji su u prvoj fazi.

Ipak, najvažniju ulogu u liječenju sindroma smrznutog ramena ima uporna, dugotrajna i intenzivna fizikalna terapija uz nadzor fizioterapeuta i kod kuće. Cilj liječenja je postizanje potpuna ili najvećega mogućeg opsega kretnji. Obično, kao uvodne procedure prije kineziterapije, koristimo toplinske procedure hidroterapiju, ultrazvuk, termoterapijske procedure. Tvrdokorni slučajevi, koji ni nakon tri mjeseca intenzivne fizikalne terapije ne pokazuju poboljšanje, mogu se liječiti operativnim putem manipulacija ramena u općoj anesteziji s ciljem postizanja što veće gibljivosti ili artroskopsko opuštanje zglobne kapsule.

Scanlab proizvodi optimalnu toplotu koja prodire duboko u tkiva, pa samim tim smanjuje bol i poboljšava njihovu elastičnost. Takođe koristimo najmoderniju terapiju za jačanje i hipertrofiju mišića —  elektromiostimulaciju tj  kompjutersko jačanje  atrofičnih i slabih mišića.

Osim fizikalne terapije mogu se koristiti i infiltracije lokalnih anestetika i kortikosteroida u povređeni mišić ali to zahteva poseban oprez i ne sme se koristiti više od 3 puta da ne bi došlo do slabljenja i kidanja mišića. Kada rame postane bezbolno rade se aktivne vežbe istezanja, kineziterapija a zatim i vežbanje sa otporom. Cilj lečenja je da postigemo pun normalan obim pokreta, ojačamo mišićnu snagu i koordinaciju ramena i celog gornjeg ekstremiteta.

U malom broju slucajeva ukoliko fizikalno lečenje nije dalo očekivane rezultate primenju je se hirurško lečenje- dekompresija proširenjem subakromijalnog prostora. Povrede i oštećenja kolena se javljaju veoma često. Koleno je jedan od najkompleksinijih zglobova u ljudskom telu i zbog svoje specifičnosti često je izložen povredama. Moderan način života i dugotrajno sedenje u kancelarijama ispred računara nosi svoje posledice.

Nepravilno i dugotrajno sedenje, neodgovarajuće stolice često uzrokuju bol u leđima, vratu, ramenima i kičmi. Bol u leđima, vratu i ramenima je veoma rasprostranjen Lipoliza tela predstavlja alternativu hirurškoj liposukciji i jednu od najsavremenijih metoda za lečenje gojaznosti i celulita.

Lipoliza je pokazala znatno bolje i dugotrajnije rezultate  od hirurške liposukcije u lečenju gojaznosti i celulita i sve češće se Radno vreme Poliklinike: — Radnim danima od 08h do 20h — Subotom od 08h do 15h, nedelja neradna.

Neka Poliklinika Galetić bude vaša kuća zdravlja. Koristimo najsavremenije metode lečenja poput Skanlab, kompjuterskoj jačanja mišića i Shockwave terapije radijalnim udarnim talasima.

Izuzetno stručan kadar doktora specijalista i fizioterapeuta posvećuje punu pažnju svakom pacijentu individualno i bez čekanja. Garantujemo vam potpuno izlečenje, dođite i uverite se. Zakažite svoj pregled i tretman sad! Tokom godina, postali smo lider u lečenju povreda i bolova, rehabilitaciji kao i u estetskoj i antiaging med.

Često su prisutne i krepitacije.

Da bi se ovaj pokret izveo sve strukture moraju pojačano da rade da bi nadoknadile manjak pokretljivosti grudnog dela kičme.

I to naročito pri podizanju ruke iznad nivoa ramena abdukciji ili fleksiji ruke u ramenu, sa rotacijama --pokret koji liči na bacanje lopte. Dijagnoza se postavlja detaljnim fizijatrijskim pregledom koji podrazumeva: posmatranje, palpaciju, izvođenje testa obima pokretljivosti, mišićno-manuelnog testa; ispitivanjem neurološkog statusa MTR, senzibilitet, cirkulacija, testiranjem ADŽ, izvođenjem specijalnih testovi: Drop arm, Apprehension, Impingement i Test relokacije.

Bolesnici s rupturom rotatorne manšete gotovo su uvijek stariji od 40 godina, žale se na  bol u ramenu te slabost pri podizanju ruke. Pri podizanju ruke dolazi do kompresije tetiva rotatorne manšete.